zrodlo: http://upload.wikimedia.org/
Opis cmentarza znajdziemy w dziele Jaroslawa Iwaszkiewicza "Wenecja i inne szkice" (Czytelnik, Warszawa 2008):
" Minelismy, jakby nie zwracajac na nia uwagi, cmentarna wyspe San Michele. Coz za dziwactwo, cala wyspa przeznaczona na cmentarz, bo ludzkie ciala musza sie rozsypywac w ziemi. Wiec kawal ziemi wyrywa sie morzu, grodzi bialymi marmurami po to, aby tam chowac cale pokolenia umarlych pokotem. Maly placyk, na ktorym laduja trumny, jest pelen wdzieku, jest ksztaltny i bialy i przeciwstawia sie zarowno trumnom, jak i gondolom. Nasze szybkie lodzie pedzone przez trytony mijaja te ustronne i smutne miejsca, gdzie widac nad murami niewiele cyprysow.
Co prawda z bliska wyglada to troche inaczej, niz czlowiek sobie wyobrazal. Na cmentarzu jest krematorium i zwloki nie spoczywaja w glebi ziemi, ale spalone, w formie proszkow przechowywane sa w glebokich szufladach czegos w rodzaju wysokich, bialych, marmurowych komod, stojacych dlugimi szeregami. Wyglada to bardzo nieladnie i ma w sobie malo nastroju.
(...) Cisza i spokoj niezwykle. Jakies blogie ukojenie konca przenika to miejsce. Co prawda dzien jest cudowny, kopula nieba przejrzysta i bez jednej chmurki. I wiosna, ktora bardzo przypomina ruskie lato."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz